O hafta Tarçının sahibi Luka Tarçını yürüyüşe çıkaracaktı. Yolda hayvan barınağının yanından geçerken Tarçın mama kokusunu akıp Luka´nın yanından ayrıldı ve barınağa girdi. Barınaktaki yetkili Tarçını görünce onu kutulardan birinin içine koydu, Tarçınını barınak hayvanı olduğunu sanmıştı! Zavallı Tarçın kutunun içinde Luka´nın onu almasını bekliyordu ki içeri bir gurup genç girdi.

Bütün hayvanları yakından inceliyorlardı, bir tanesi Tarçını inceledi ve arkadaşlarını çağırdı. Gençler Tarçın için kararlarını verdiler ve yetkiliye haber verdiler. Yetkili Tarçını kucağına alıp daha büyük bir kutuya koydu ve ona bir tasma taktı. Tarçın ne olduğunu anlamamış ve Luka´yı çok ama çok özlemişti. Gençler yolda teker teker ayrıldılar. En sona kalan Tarçını evine götürdü, evi sıcak ve yumuşaktı.

Tarçına yatak, yemek ve su koymuştu Tarçın yatağına kıvrılıp biraz uyudu. Uyandığında yeni sahibi uyuyordu, Tarçın sahibinin yanına yattı ve ikisi de uykuya daldı. Sabah yeni sahibi sinirli görünüyordu, sanırım Tarçının terliklerini kemirmesinden pek hoşlanmamıştı, öğlen sahibi onu yürüyüşe çıkardı. Bir ağacın üstünde Tarçına benzeyen açık kahverengi renkli bir kedinin ilanını gördü.

Bu Tarçın olabilir miydi? Hemen yazan numarayı aradı ve konuştuğu kişiyle parkta buluşmak üzere sözleştiler ve buluştular. Tarçın Luka´yı görünce çok mutlu oldu yeni sahibi ile vedalaşarak eve döndüler.